De stappen binnen psychotherapie
Intakeprocedure en indicatiestelling.
In de beginfase van een behandeling vindt de inventarisatie van de klachten plaats. Door middel van een intakegesprek en het in kaart brengen van de ontstaansgeschiedenis, ontwikkeling(en) en huidige klachten wordt een beeld gevormd. Dit wordt eventueel aangevuld met testdiagnostiek. Vanuit de intake wordt een diagnose gesteld en behandelplan voorgesteld. De intake procedure duurt normaal gezien tussen de 1 en 3 maanden. De diagnose en behandeling wordt altijd binnen een team van (psycho)therapeuten besproken.
Behandeling in de vorm van psychotherapie.
- Individuele behandeling:
Individuele behandeling volgt op de intake procedure en wordt op indicatie van de behandelaar gestart. Dit gebeurt altijd in overleg met cliënt. Waar mogelijk worden in overleg met de cliënt ook naastbetrokkenen uitgenodigd. Er wordt een therapievorm gekozen die het beste behandelresultaat biedt bij de klachten en die aansluit bij de behoeften van de cliënt. Daarbij worden diverse technieken gebruikt uit de cognitieve gedragstherapie, de systeemtherapie en de (kinder- en jeugd)psychotherapie, waaronder EMDR, mindfulness, dialectische gedragstherapie en schemagerichte therapie. Huiswerkopdrachten vormen veelal een belangrijk onderdeel van de behandeling. Er wordt gewerkt met ROM (ernst van klachten wordt bij aanvang en bij evaluaties gemeten middels vragenlijsten)
- Behandeling van meerdere personen tegelijk:
Gezinstherapie of ouder-/relatiegesprekken:
Hierbij wordt in samenwerking met (een deel van) het gezin in een wekelijkse of twee wekelijkse sessie van 1 of 1 ½ uur gewerkt aan de klachten.
Psychodiagnostiek en advies.
- Soms is niet duidelijk wat er precies aan de hand is en welke behandeling nodig is, ondanks de informatie die is vrijgekomen uit eerdere gesprekken of behandelingen en de reguliere intake procedure. In deze gevallen zal bij het bestaan van ernstige klachten en problemen eerst specialistische diagnostiek geadviseerd worden. Na dossieranalyse volgen één of meerdere gesprekken waarbij uitgebreid stil wordt gestaan bij de ontstaansgeschiedenis en het verloop van de klachten. Daarnaast wordt gebruik gemaakt van verschillende psychodiagnostische tests, deels online in te vullen. Psychodiagnostisch onderzoek kan bestaan uit: afname van persoonlijkheidstests, evt intelligentieonderzoek, (semi-)gestructureerd interview, onderzoek naar coping, projectie materiaal en het verzamelen van relevante achtergrond informatie zoals eerdere behandeling, en familiaire belasting. Op basis van de gesprekken, observaties en de psychologische testuitslagen wordt een diagnose gesteld en een bijbehorend behandeladvies gegeven.
Mogelijke klachten
- Angsten (paniek, hyperventilatie, faalangst, …)
- Dwangmatige klachten
- Stemmingsklachten (Depressieve klachten, Bipolaire-stemmingsstoornissen)
- Psychotrauma- en stressorgerelateerde stoornissen
- Somatisch-symptoomstoornis (chronische pijn, fibromyalgie)
- Seksuele disfuncties
- Genderdysforie
- Persoonlijkheidsstoornissen
- Assertiviteit
- ADHD
- …